Lèrga te crigna, post te armer
L guant da zacan no va tegnù te cèvena o sun sotet
Dut chel che no se doura, se met su per aut, sun sotet o se trapina jun cèvena. Chel che se doura duc i dis o belebon de spes, se l tegn te majon. L guant da zacan à da stèr te majon, vejin al cher, olache te na prescia se pel l trèr ca bele sorì.
Bendeché sente jent dir che ge sà ingrà trèr ca l guant, che l é zaolà “su per aut” o “jun sot”. Logica che se se bina insema duc i toc de guant per se l trèr ite demò da la Gran Festa da d’Istà, doventa n peis, e troèr fora, se proèr ite dut cant per veder se amò stajon ite, l é na fadìa. Per chest ge vel se injignèr n scrign o n bel armer depent te stua per l guant da zacan o senó, se no ède l met, ence vosc armer te cambra va ben. Tegnive l guant con dut cant chel che ge va aldò apede ju vesc paletoes e voscia braes, voscia ciameijes e roces, coscita l guant à sia dreta valuta, ajache l é vèlch che te n armer ladin à da stèr apede a la mondura da schi, l bikini e l colet da d’invern. L guant l é verte da trèr ite canche l é l’ocajion!
Lèrga te crigna
Per vesc fazolec o gramièi de seida o de lèna va ben ence na crigna, bèsta che i fazolec abie post rodolé su te la velina e i posse stèr buté ju de lènch.
Chi veies ge vel i rodolèr te la velina, ajache senó i ciapa de burta faldes e olache i é fac ite, col temp la seida se magna e vegn l busc, ence se i no ède mai duré o l é giusta n pez che i no vegn duré. Ai fazolec ge vel ge fèr ciapèr aria, no va ben i no durèr mai. Zacan i gramièi no vegnìa mai soprescé fora e taché su, ma i vegnia uté ite e soprescé, acioche canche se i urìa fora, restèa la faldes olache se i èa uté ite e coscita se se i tachèa via, zenza soprescèr fora faldes. Se i rencurèa te na crigna de cassabanch, apede ai fazolec. Chest l podede fèr se ède n muie de fazolec e gramièi de seida e pecia lèrga, demò dotrei crignes te n cassabanch. Se inveze ède demò un o doi fazolec e gramièi, ve conseie de vin injignèr amò dotrei. Zacan la fascènes stentèa e l’era fam te Fascia, ma “a la fascèna” se vardèa de jir con vèlch da bel!
I gramièi pel vegnir taché sun un de chisc basc, olache se pel n meter più che un.
Post te armer
Se inveze cognede ve fèr lèrga te vosc armer te cambra, podede i tachèr ite, vesc gramièi, sun un de chi basc, olache in podede tachèr più che un.
Te chest cajo i gramièi i soprescède fora e canche ve i ciolède dintorn no resta l segn de olache i ède uté ite. I fazolec te armer podede i utèr ite n’outa e i pojèr sorajù te un bas de chi da braes (miec se de chi da dotrei braes). Chesta aboncont demò se i durède de spes, senó i fazolec de seida o lèna che sie, l é miec i rodolèr ite. Coscita ence per la braes da el, la ciameija, e l corpet (brach: corpessot) e l colet. Per i ciapìe va ben na scàtola torona de cheles de carton da lascèr ence in bela mostra e per la massaria da tessot o vèlch da pìcol desche stìnfernes, croatin, pezes da col, bózui, fascia biencia, va benon ence na crigna te armer. Se tegnide cont de vesc guants, ge fajede n gran gust a vesc veies che i à tant revel rencurà laite.
ClaudiaConta, Te armer de la Conta, La Usc 34 del 2018